Канстанцін Ванькевіч нарадзіўся на Чэрвеныпчыне ў в. Горкі. У дваццаць гадоў (ішла першая пяцігодка) працаваў запраўшчыкам у аўтадарожным атрадзе, які будаваў шашу Віцебск — Полацк. Зімой 1931 г. аўтадарожны атрад перавялі ў г. Полацк. Тут неўзабаве адкрыліся курсы шафёраў. Канстанцін Ванькевіч паспяхова закончыў іх.

У 1932 г. Ванькевіча перавялі ў Смалявічы шафёрам асобага прарабскага участка. Працаваў старанна. Гэта хутка прыкмецілі і яго ўзялі шафёрам у райвыканком.

У 1939 г. Канстанціна Ванькевіча прызываюць на службу ў армію. Службу нёс у асобым танкавым батальёне, удзельнічаў у савецкафінляндскай вайне.

Пасля яе заканчэння вярнуўся ў родныя мясціны і зноў працаваў у райвыканкоме шафёрам.

У першыя дні Вялікай Айчыннай вайны на легкавой машыне М1 Смалявіцкага райвыканкома дабраўся да Магілёва. Там фарміравалася баявая часць, куды і быў залічаны Ванькевіч. Потым было адступленне, вучыў на Урале маладых шафёраў, і зноў перадавая, зноў баі. Ваяваў у раёне Волхава, пасля трапіў на Арлоўскую дугу. Далей было вызваленне Лоева, Хойнікаў, Калінкавіч, фарсіраванне Прыпяці ў раёне Мазыра, штурм Шнека. За ўдзел у вызваленні Брэста (старшына Ванькевіч праехаў на машыне па мінным полі) воін быў узнагароджаны ордэнам Чырвонай Зоркі. Загадамі Вярхоўнага Галоўнакамандуючага яму было аб'яўлена 14 падзяк, у тым ліку і за вызвал енне Брэста, за штурм Рыгі, за баявыя дзеянні на нямецкай зямлі.

— У горадзе Альтдаме,  — успамінаў Канстанцін Паўлавіч, — на кантрольным пункце мне далі загад: падчапіць да легкавой машыны «віліс» 45міліметровую гармату са скрынкай снарадаў. Гэта была складаная задача. Побач са мной сеў камандзір гарматы. Праёхалі мы цэнтр Альтдама. 3 вакон абстрэльваюць. Завярнулі за невялікі дом, устанавілі гармату і пачалі біць па варожых пунктах. Вельмі

гэта было своечасова, адразу поспех бою пачаў вырашацца на нашу карысць.

За ўдзел у гэтай аперацыі К.П.Ванькевіч быў узнагароджаны ордэнам Айчыннай вайны II ступені. А яшчэ ў яго 12 медалёў, у тым ліку і «За ўзяцце Берліна»... Дарэчы, 4 мая 1945 г. на сцяне другога паверха рэйхстага Канстанцін Паўлавіч зрабіў надпіс: «Тут быў беларус Ванькевіч».