Упершыню ў дакументах Жодзіна ўпамінаецца як Жодзінская слабада ў студзені 1688 г., калі магілёўскі лаўнік Трафім Дзявульскі, едучы на сейм у Гродна, адпачываў тут і купіў «у Жодзінскай слабадзе абед, піва і сена». Потым магістрацкі служка з Магілёва С.Дземянцэвіч, у лютым таго ж 1688 г., таксама спыніўся тут і браў «у Жодзінскай слабадзе пірагі і сена». I яшчэ адзін цікавы факт — на старым царковішчы ў 1980 г. быў знойдзены невялікі грашовы скарб, сярод якога была дацкая марка 1618 г. Канчаткова святло на гісторыю Жодзіна пралівае запіс у дзённіку сакратара аўстрыйскага пасольства Іагана Георга Корба, які ехаў у 1698 г. у Маскву цераз Беларусь: «Мы прыбылі ў Смалявічы. Пастаялы двор трымае тут яўрэй і ў карчме было так брудна, што мы вырашылі адкласці святкаванне да месца абеду — гарадка, які называецца аднымі Жодзін, а другімі — Багуслаў. Але і тут карчма належыць яўрэю, таму набажэнства не было зусім». Вяртаючыся назад з Масквы, Корб у сваім дзённіку пазначыў: «Барысаў. Пакінуўшы яго, мы спыніліся на гэтую ноч у мястэчку Жодзіна, ці паіншаму — Багуслаў». Усе гэтыя звесткі сведчаць аб часе адраджэння Жодзіна — XVII ст. Мы ведаем, што Смалявіччына і Ба рысаўшчына тады належалі Радзівілам. Князь Багуслаў Радзівіл жыў у 1620 — 1669 гг. і быў адным з самых багатых магнатаў Вялікага княства Літоўскага. Каб прыцягнуць на свае землі новых сялян, ён заснаваў у Жодзіне паселішча, бо тут праходзіў бойкі гасцінец. Як вядома, у тыя часы для болынага падахвочвання новапасяленцаў магнаты вызвалялі іх на поўны тэрмін (часам на 15 — 20 гадоў) ад падаткаў і розных павіннасцей, давалі ім так званыя слабоды, адсюль і ўзніклі многія падобныя геаграфічныя назвы на Беларусь Пасля заканчэння тэрміну льгот насельніцтва слабод выконвала павіннасці і плаціла падаткі, як і ўсе астатнія. Такім чынам, можна меркаваць, што дзесьці незадоўга да сваей смерці (1669) Багуслаў Радзівіл заснаваў на разбуранай Смалявіччыне некалькі слабод, у тым ліку і Жодзінскую.

У 1698 г. Жодзіна ўжо называюць то гарадком, то мястэчкам, прычым ужываецца падвойная назва ЖодзінаБагуслаў. Відаць, дачка Багу слава Радзівіла — Людвіка Караліна Радзівіл, якой у спадчыну перайшлі Смалявіччына і іншыя шматлікія ўладанні, вырашыла ўвекавечыць імя свайго бацькі, замяніўшы назву Жодзіна на Багуслаў.

А асоба яго была вельмі цікавая. Сын Януша VI Радзівіла і князёўны Сафіі Брандэнбургскай быў вельмі чаканы,

таму і назвалі яго Багу славам. Праз 7 месяцаў памёр бацька, праз 8 гадоў маці выйшла замуж другі раз. Сын выхоўваўся дзедам Хрыстафорам Радзівілам, які ўсё жыццё адмоўна ставіўся да Польшчы і Расіі. Таму польская гістарыяграфія негатыўна ставіцца да яго гістарычнага партрэта. Малады князь шмат вандраваў па Прусіі, Памераніі, Галандыі і Францыі, сябраваў з асобамі каралеўскіх дынастый. Як заўзятага дуэлянта кардынал Мазарыні заключыў князя Багу слава ў Бастылію, але ён хутка быў вызвалены.

Аднак новая назва мястэчка не прыжылася: гістарычная традыцыя і памяць людская аказаліся мацнейшымі. Так і панесла мястэчка Жодзін сваё імя ў наступныя стагоддзі, праўда, з гадамі дадаўся канчатак — «а». Так што, як бачым, генералу дэ Жодзінэ і «пуцявому абходчыку Жодзіну» не трэба было засноўваць паселішча. Яно ў іх часы мела біяграфію «з барадой»...

Вядома, што ў 1745 г. у мястэчку Жодзіна была уніяцкая Петрапаўлаўская царква, якая праіснавала болын за стагоддзе, і толькі ў 1859 г., праз 20 гадоў пасля Полацкага царкоўнага сабора, прыход быў пераведзены ў праваслаўе. У 1779 г. у Жодзіне на гасцінцы Барысаў — Менск была паштовая станцыя з 12 ямшчыкамі і 24 канямі.